De Ross-ijsbarrière, of het Ross-ijsplateau, op Antarctica is een ijswand van 250 tot 700 meter dik shelfijs. Het plateau ligt tussen de Antarctische gebieden Marie Byrd Land en Victoria Land.
De barriere bevindt zich aan de rand van het Antarctische vasteland en heeft een lengte van ongeveer 800 kilometer. Het is daarmee het grootste ijsplateau ter wereld.
De Ross-ijsbarrière bedekt meer dan de helft van de Ross-zee. Deze zee wordt ingedeeld als een wijde baai van de Grote Oceaan, of als een deel van de Arctische Oceaan.
De ijswand, die ongeveer 800 kilometer lang is, werd in 1841 door de Brit James Clark Ross, die de Zuidpool verkende, ontdekt.
De Ross-ijsbarrière rijst 30 tot 50 meter loodrecht op uit zee.
het ijsplateau wordt gevoed door zeven gletsjers, waaronder de Beardmoregletsjer en de Axel Heiberggletsjer.
De ijsbrokken die loskomen bij het afkalven van de ijswand vormen reusachtige tafelijsbergen. Deze tafelijsbergen zijn karakteristiek voor de zeeën in het Zuidpoolgebied.
